In Australië is alles anders (aldus een rugzaktoerist in Nieuw Zeeland die anoniem wenst te blijven).

Zonniger, en duurder naart schijnt. Die clichés worden meteen bevestigd wanneer we kennis maken met Sydney. Nog een cliché: in Australië heb je meer 'Party Hostels'. Jeugd alreeds verloren voor de maatschappij die Down Under trekken om te feesten. Bij dat feesten hoort natuurlijk meiskens versieren. En de lelijke rosse uit onze kamer had toch wel prijs zeker! Hij bracht het meisje in kwestie dan maar mee naar de kamer voor een partijtje kleurenwies. Minder interessant voor de andere aanwezigen. Geen erg voor ons want met onze oorstoppen hebben wij er al bij al weinig last van gehad (filmen en op Youtube zetten was de andere, grappigere, optie geweest). De Amerikaan in het bed boven de tortelduifjes dacht er echter anders over. Luid vloekend verliet hij de kamer. Zijn verklaring achteraf: toen ze een tweede keer begonnen had ik het ermee gehad... Niet veel later, vermoedelijk erg geschrokken, verlieten ook de lelijke rosse en zijn vlam de kamer. Dit liet mij natuurlijk toe eens een goede blik op het wild te werpen. Serieus, als mijn dochter zich later zo zou durven kleden... onterven en buitensjotten maar! Mijn Salukes Hé gecombineerd met mijn beste glimlach waren gemeend, maar zij kon daar niet zo mee lachen. Vermoedelijk omdat ze geen Nederlands verstond zeker?

Sydney dus: Als heuse toeristen bezochten we de Botanical Gardens, het Opera House, de Harbour Bridge etc. Een stad die ons wel bevalt. Natuurlijk trekken we ook naar Sydney's bekende stranden. Bondi Beach voor de patsers en Manly Beach voor de hippies. Op Bondi vindt er een heuse Surfwedstrijd plaats, wij begrijpen er alvast gene zak van, maar de beste heeft vermoedelijk gewonnen. Ook zien we er één van de legendarische Lifeguards aan het werk (zie foto's).

Ook in Sydney kregen we enorm goed nieuws te horen. Sinds 13 maart jongsleden zag de kleine Mattias het levenslicht te Gent (hopelijk zullen we hem later kunnen verstaan in het Antwerpse). Vanaf heden mogen wij ons dan ook Meter Nele en Nonkel Tiwi noemen! Proficiat kleine Mattias...

Sinds enkele weken worstelen we met de vraag waar we in Australië naartoe willen. Het land is zo immens dat je met een reistijd van 2 maanden keuzes zal moeten maken. Wat we zeker willen bezoeken zijn het Red Center (inderdaad, die rots daare) en het Great Barrier Reef (nu we toch kunnen duiken). De Ooskust zou dus het meest voor de hand liggen. Toch kiezen wij uiteindelijk voor de Westkust om verschillende redenen. Een niet onbelangrijke reden: om Party hostels zoals hierboven beschreven te vermijden!

Een stad die we ook niet willen missen is Melbourne. Overal beschreven als een groene en erg leefbare stad. Ook een stad met 5 grote sportstadions vlakbij het centrum, reden genoeg voor mij om er nooit meer weg te gaan! We vertrekken uit Sydney met de bus, een trip van 12 uur die door een platte band en problemen met de remmen uiteindelijk een trip van 16 uur zal worden. We belanden wederom in een slechte hostel (vies vuil en vettig) en doen de komende 3 nachten geen oog dicht omwille van de luidste snurker ooit (net boven Nele gelegen). Een beetje minder zuipen was dan ook ons advies aan de jongeman in kwestie. Zijn reactie: ik kan er niet aan doen.

In Melbourne ontmoeten we ook enkele oude bekenden. Kai en Iris (bekend van de Christchurch bus) waarmee we vanaf Perth een auto zullen huren om de kosten wat te drukken. Met hen spenderen we anderhalve dag in de staatsbibliotheek (gratis & snel internet) om het programma voor de komende dagen/weken wat samen te stellen. Ook Clemence en Mickaël (bekend van de duikschool in Thailand) zien we hier terug. Zij wonen ondertussen in Melbourne en waren op zoek naar werk tot ze hebben beslist dat hun wereldreis hen toch wat te lang duurt en dat ze dan maar vroegtijdig naar Frankrijk zullen terugkeren (iets wat wij vooralsnog niet van plan zijn). Zij tonen ons een restaurant dat werkt op donaties, je mag maw betalen wat je wilt voor je ontbijt/lunch/diner. Het hoeft niet gezegd dat we hier een groot deel van onze maaltijden zullen doorbrengen. Mickaël, een vrolijke frans, blijft ook volhouden dat hij ons met gemak kan leren surfen (te weten, hij is zelf een beginner). Die uitdaging gaan we aan en op zondag trekken we samen naar Torquay, een bekend surfstrand. De resultaten vallen een beetje tegen, maar pret hebben we wel gehad daar in het water. Het waren good waves dude, wat zoveel wil zeggen als serieuze kleppers. Nu was ik al wat gewoon van tijdens mijn carrière als professioneel Bodyboarder aan de Spaanse Costa Brava (waar ik regelmatig mijn broer en vader het nakijken gaf in dit kleine broertje van de surfsport) maar hier zijn de golven toch nog van een iets ander niveau. Een leuke sport, maar toch nog even afwachten of we dit nog meer gaan proberen...

Ook in Melbourne maken we ons groot debuut in de wereld van het couch surfen. Via een website kan je aan locals vragen of je één of meer nachten op hun zetel mag slapen. 2 grote voordelen: Je ontmoet locals i.p.v. andere toeristen en je bespaart verblijf in een veel te dure hostel. Rosey en Jason nemen ons voor 2 nachten in huis maar doen veel meer dan dat. Ze nemen ons mee naar de beste plekjes in het nabij gelegen Dandenong Ranges National Park waar we op eigen houtje nooit zouden geraken. Ook eten we er kangoeroe op de Barbie. Lekker maar aangezien we ondertussen al enkele schattige Wallaby's of Kangoeroes hebben gezien, vermoedelijk ook de laatste keer! Vanaf nu gaan we trachten doorheen Australië en Zuid-Amerika te couch surfen tegen de sterren op!

Ondertussen zijn we onderweg naar Adelaide (waar we weer zullen couch surfen) in een kleine campervan die we huren op Relocation basis. Wat we eigenlijk doen is voor de maatschappij een campervan (alles erop en eraan) van Melbourne naar Adelaide brengen (waar ze hem harder nodig hebben). We krijgen hiervoor 3 dagen en slechts een beperkt aantal kms, maar betalen slechts 5 AUD/dag {ipv ..., wel met 18 AUD te vermeerderen voor de verzekering! ;-)} en krijgen een groot deel van de benzine terugbetaald. Een strakke deal want op deze 3 dagen kunnen we makkelijk de befaamde Great Ocean Road én het Grampians National Park in de route opnemen. Dolle avonturen hier want we hebben pech met het weer gehad op de GOR. Zo zagen we o.a. de Twelve Apostels in de gietende regen en bakten we pannenkoeken onder een afdak. Sliepen we naast een door Kangoeroes bevolkt cricket veld en werden we bekeken door spinnen terwijl we onze afwas stonden te doen. De uitstap naar het Grampians NP bleek dan weer een maat voor niets want door grote overstromingen in januari was het park nog steeds grotendeels gesloten. En om alles nóg spannender te maken smokkelen we onze groenten en fruit over de staatsgrens Victoria- South Australia, ten strengste verboden!

Of we heelhuids in Adelaide aankomen (al dan niet geboeid) lezen jullie in het volgende verslag!

Zoenen

Nele en Tim

REACTIES

Elke zegt 35 dagen 7 uur geleden:
ziet er weer geweldig uit daar, behalve de spinnen dan;
ik hoop dat ik met Luc Moonen mee mag, als hij ooit terug gaat :-)

hilde en hugo zegt 36 dagen 15 uur geleden:
Dag lietste meter en nonkel Tim
Horen jullie het al volgend jaar?
Ik geloof dat je van deze staffe verhalen een boek kunnen uitgeven.Volg de goede richting voor mooie en boeiende avonturen.
Groetjes Hilde

Swaelen zegt 38 dagen 8 uur geleden:
Naar t schijnt ligt surfen toch vooral in het verlengde van snowboarden. Waarin precies niet al te veel mensen het nakijken gegeven werden. Wel hilarische filmpjes van den boardercross daarentegen.

Guntros zegt 38 dagen 21 uur geleden:
En de correcte verwoording is... Let`s put another shrimp on the barbie!!!!! Hoeveel keer moet ik dat verdorie nog in men mails zetten???

Ik hoop alvast dat dit de laatste keer was,
G.

Kenneth zegt 39 dagen 8 uur geleden:
tzijn wel Narly wave`s dude!!! en gij gaf mij zeker niet het nakijken tijdens het bodyboarden :-p

Luc Moonen zegt 39 dagen 10 uur geleden:
Nele, Tim,

Ik zou zowieso ook het Noorden van Oz aanraden. Kakadu NP, Katherine Gorge, Litchfield NP , Darwin ,
Alice Springs zijn plaatsen waar je MOET geweest zijn!!! The Red Centre is inderdaad ook cool.

Dit wou ik jullie toch maar even zeggen. Als ik terug ga, bezoek ik dit allemaal zeker terug.

Groetjes,

Luc