Om de beruchte 'scam' bussen vanuit Bangkok naar Cambodja te vermijden gaan wij via een iets langdradigere weg de grens over. Een grenspost die bekend staat om zijn corrupte officieren!! Maar zal het ons daarenboven lukken uit handen van de Cambodjaanse maffia te blijven?

Het antwoord = Neen. Het precieze verhaal is niet op 5 regels verteld dus daar gaan we jullie niet mee lastig vallen. We kregen van onze neefjes en nichtjes al de kritiek dat onze verslagen te lang zijn dus daar gaan we voor een keertje naar luisteren! Alles komt erop neer dat louche tuk tuk drivers (ze zitten er altijd wel voor iets tussen) ons naar een Guesthouse van hún keuze hebben gebracht ipv een Guesthouse van onze keuze. Geen financiële of andere ramp (de kamer viel zeker niet tegen) maar er werd wel voor de zoveelste keer tegen ons gelogen... Ondertussen zijn we zover dat we bijna niemand meer vertrouwen + de tuk tukkers staan voor eens en voor altijd op onze hate list!

Genoeg gezaag over deze lullemannen. We laten het voor altijd achter ons. Reden nr. 1 van ons bezoek aan Cambodja zijn de tempels van Angkor Wat. Afgelopen zomer brachten 4 ons bekende globetrotters hier al een bezoek, en wij waren vast van plan tijdens ons 2 daags bezoek enige bewijzen van hun passage terug te vinden. We onderzochten de 216 starende gezichten van de Bayon Tempel, we klopten aan bij verschillende koningen, vroegen raad aan de heilige Boeddha's en zochten tussen de slurfen van de bewakers van het 'elephant terrace'. Na urenlang onder elke steen te kijken gaven we het op en trakteerden we onszelf op een zonsondergang bij Angkor Wat, de bekendste van allemaal. Hier begon ook onze tempeltocht op dag 2, dit keer met een zonsopgang. Vele wolken speelden spelbreker dus veel zon hebben we daar niet weten opkomen. Dag 2 spendeerden we meer dan 12 uur (!) aan het bezichtigen van weer andere tempels. Vaneigens tijd genoeg om ook enkele tempels verder in de Jungle te bekijken. De rit hiernaartoe langs uitgestrekte rijstvelden en door een 2-tal dorpen alleen al loonde de moeite, om over de tempels zelf nog maar te zwijgen. Angkor en al zijn watten hebben een diepe indruk op ons gemaakt. Ons advies: vandaag nog een ticket boeken als je kan want ze denken er sterk aan de bewegingsvrijheid van de toeristen te beperken in de nabije toekomst. Jammer maar ergens terecht!

Wat je er dan wel zal moeten bijnemen zijn de vele verkopers. Sir you want cold water, Lady you want to try en 10 for one dollar hoor je zo'n 500 keer per minuut (slechts licht overdreven). Vooral de kleintjes (sommigen niet eens 3 jaar oud) zijn niet te onderschatten. Ze kennen hun zinnetjes in soms wel 6 verschillende talen en zijn zo schattig dat het moeilijk is ze iets te weigeren. We zagen die 2 dagen veel plooiers, maar zijn blij jullie te melden dat wij niet tot die categorie behoren (nadeel is dus wel dat niemand een postkaart van 10 dollarcent uit Angkor Wat zal ontvangen).

Op naar Battambang, onze volgende stop, via boot. De toeristen worden in horden afgezet, gevolg een overboeking, waardoor de helft verplicht was plaats te nemen op het dak. De volgende 7 uur krijgen we voldoende te zien om ons niet te vervelen. We passeren dorpjes waar mensen naast of zelfs op het water leven. Ook hier blijken ze ons te herkennen want alle kinderen zwaaien ons enthousiast toe. Ze laten hun werk vallen (voornamelijk vissen) om ons met een vriendelijk Hello te begroeten. Geweldig om te zien hoe deze mensen hun dagen doorbrengen in hun drijvende huizen.

Die avond in Battambang helpen we een vreemde te bestellen in één van de eetkraampjes op straat. Zijn naam is Steven, een Engelsman die zijn job in Nieuw Zeeland heeft opgegeven om de wereld te verkennen. We spreken af om de volgende dag samen fietsen te huren. Een 15 km van de stad bezoeken we Phnom Sampeau, beter bekend voor zijn killing caves, een trieste getuigenis uit het Cambodja in de tijd van Pol Pot en zijn Rode Khmer, grellige toestanden... Hierna maken we een ritje op een bambootrein door de bevolking gebouwd om makkelijker goederen en mensen te transporteren langsheen de rijstvelden. Beeld je een vlot van bamboo in dat op 2 'assen' en met een motor tegen een vrij hoge snelheid over het meest scheve spoor dat je je kan indenken scheurt, tof! Als afsluiter trekken we met Steven naar een all you can eat hotpot/grill buffet waar we opeens niet anders dan Nederlands horen spreken. Een hollands koppel (op pensioen en al 11 jaar aan het rondreizen) legt ons uit wat we kunnen eten en een belg (sous-chef in één van de bekendste restaurants in Siem Reap, met een Cambodjaans lief) legt ons uit wat we kunnen drinken. Grappig en een heel leuke avond!

Na Battambang geen boot meer maar wel de bus richting Phnom Penh, de hoofdstad. Een week voor ons bezoek had zich daar een serieus drama afgespeeld tijdens een Cambodjaans festival. Bijna 400 mensen werden vertrappeld in een paniek die was ontstaan nadat een brug was ingestort (ongetwijfeld ook in het Belgische nieuws geweest?). Wij hebben hier eigenlijk helemaal niet veel meer van gemerkt, de mensen daar hadden blijkbaar alweer het gewone leven opgenomen.

Door tijdsgebrek hebben we niet veel van deze stad gezien. We bezochten enkel het Tuol Sleng museum (folterkamp aka gevangenis ten tijde van Pol Pot) en wandelden langs het koninklijk paleis en zijn Silver Pagoda (jammer genoeg gesloten voor een halve dag). Maar wees gerust, we hebben Cambodja niet verlaten zonder onze opdrachten te vervullen! Een weetje uit de Cambodjaanse apothekerswereld: ALLES is daar vrij te krijgen, van antibiotica tot cortisone, en het is er mogelijk geneesmiddelen per stuk te kopen (en dan bedoelen we inderdaad per pilletje).

Een vlucht met AirAsia later staan we alweer in Bangkok. Het hoofdstuk Zuid-Thailand kan beginnen...

Zoenen

Nele & Tim

REACTIES

2 van de 4 zomerse globetrotters zegt 147 dagen 7 uur geleden:
5 maand later beleven wij veel Cambodjaans avontuur terug! Weetje: wat ze niet in een Cambodjaanse noch Vietnamese apotheek hebben/hadden was een zwangerschapstest! Buiten veel gegeneerde blikken, niets gevonden.
Liesbet

Nathalie zegt 150 dagen 6 uur geleden:
Hey Nele&Tim! Ik ben een trouwe lezer geworden van deze blog hoor. Super leuke verhalen... En zeker niet te lang! Geniet er nog van! Sneeuwige groetjes m&n

dirk zegt 150 dagen 11 uur geleden:
goede verhalenvan wat jullie daar beleven hier is het bar koud en dus een opwarmpje
nog veel reiservaring en tot de vogende etape

Chris Fret zegt 150 dagen 11 uur geleden:
Dag Nele en Tim,
veel van jullie verhalen en foto`s komen ons bekend voor van in de tijd dat ons Tinneke en Peter rondreisden in dat deel van de wereld. Zij waren daar in de kerstperiode en ook toen had het , zoals nu, in België gesneeuwd. Heel vreemd om dan die zonnige foto`s te zien. Doet ons ook wel een beetje verlangen naar de zon. Nele, uw ouders kunnen alvast beginnen aftellen. Wat een leuk vooruitzicht ! En de verhalen die jullie dan vertellen krijgen er nog een extra dimensie bij. Groetjes en breng veel wereldwijsheid mee terug om te delen.

sofie zegt 150 dagen 12 uur geleden:
Zalig die verhalen... En zeker niet te lang!!! Geniet ervan he!!!

xxxx Zita, Sven en Ik

wendy zegt 150 dagen 15 uur geleden:
deze keer niet aan het lunchen ( nog niet ) maar weeral leuk iets van jullie belevenissen te lezen en voor mij ni te lang hoor , als jullie terugzijn kunnen jullie er een boek van maken en publiceren ! big kiss van het sneeuwrijke belgië . xxx