Nele & Tim de wereld rond!

Eindelijk zien we het licht...

Wat is het warm in Thailand! Met enige blijdschap mogen we verkondigen dat we nu tot midden mei nog amper onder de 25 °C zullen duiken. Wat zegt u? Eerste sneeuw op komst in België?

Rond middernacht wandelen we de aankomsthal van Suvarnabhumi Airport binnen. Onverhoopt staat er ons daar iemand op te wachten van het hotel waar we verblijven. De free pick up service waarover we spraken bleek opeens niet meer zo free te zijn wanneer we onze kamer betalen. We houden echter voet bij stuk en betalen deze extra kost van omgerekend 4€ (een habbekrats trouwens voor de afstand die we hebben gereden) niet. Vergeleken met Japan zittten we hier duidelijk in een andere prijsklasse.

Het informatiecentrum op de luchthaven was al gesloten, met als gevolg dat we geen kaart hebben van Bangkok. We weten enkel dat we een heel eind van het centrum verwijderd zitten.

De volgende dag begint het avontuur dat ons naar centrum Bangkok moet brengen. We weten dat we naar Khaosan Road willen geraken (het mekka voor jong & hip met rugzak) maar hebben geen idee hoe. We vragen hulp aan verschillende locals en krijgen telkens een verschillend antwoord. 2 lijnbussen, een lokaal minibusje en een skytrain later (niet noodzakelijk in die volgorde) komen we op onze bestemming aan. Tegen die tijd worden we misschien wel door honderd mensen aangesproken die ons willen 'helpen'. De zogenaamde 'touts'(fans van series als daar waren Costa! en Pista! verkiezen misschien het woord 'proppers'). We vinden het jammer om te zeggen maar in 2 weken Thailand werden we nog door niemand aangesproken met eerlijke bedoelingen (compleet haaks op wat we gewend waren in China & Japan). Het valt amper te beschrijven welke leugens we allemaal al gehoord hebben, allemaal om je bv op een tuk tuk te krijgen, of naar een bepaald hotel te sturen waar ze mee samenwerken. Een van de grappigste was toch een vrouw die ons wijsmaakte dat ze voor de toeristische dienst werkte en die bijna agressief werd wanneer we toch niet naar het hotel wensten te gaan dat zij ons voorstelde. Dit alles nota bene op 10 meter afstand van een echt tourist info center! Na de 'touts'staan de tuk tuk chauffeurs op de fiere tweede plaats van onze hate list. In onze ogen heb je 2 soorten: ofwel bekijken ze je als een toeristische melkkoe en vragen ze een veel te hoge ritprijs, ofwel vragen ze belachelijk weinig en dan zijn ze pas echt gevaarlijk! Stap je in zulke tuk tuk dan kom je gegarandeerd niet aan op de gewenste bestemming maar brengen ze je naar een of ander onguur winkeltje (edelstenen/dassen/rommel, noem maar op) waar je dingen koopt die je helemaal niet wil. Van zulke praktijken worden wij helemaal niet vrolijk, met als gevolg dat we de tuk tukkers meestal straal negeren (of zelf iets proberen te verkopen tegen woekerwinstprijzen. Natuurlijk dat spreekt!).

In Bangkok is veel te beleven en te bekijken, veel meer dan mogelijk in de 2 dagen die wij ervoor hebben voorzien in alle geval. De buurt rond Khaosan Road is toeristisch gezellig. Fans van de Spaanse Costa's vinden hier zeker hun weg! Personen die Bangkok binnenkort aandoen (en zo kennen wij er 2) raden we wel aan net buiten die buurt te overnachten, dit om enige nachtrust niet uit te sluiten (niet van toepassing indien je de lokale bars steevast mee wilt sluiten, wat vermoedelijk het geval is bij deze 2 personen).

Na de hoofdstad trekken we noordwaarts, op zoek naar de beruchte Thaise natuur. Eerste stop: Kanchanaburi. Bekend om zijn rol in WW II en dan vooral om zijn beroemde Bridge over the river. We bezoeken er ook een begraafplaats voor krijgsgevangenen (veel Hollanders) en besluiten dat deze erg lijkt op kerkhoven die je kan terugvinden in onze Westhoek, maar dan met palmbomen. In de buurt van Kanchanaburi spenderen we een dag in Erawan NP, met zijn gelijknamige waterval. Dit bleek achteraf een van de hoogtepunten van onze reis tot hiertoe (hint: ook mogelijk als dagtrip uit Bangkok). Deze waterval bestaat uit 7 delen waartussen je telkens een stukje moet klimmen (logisch). Op elk niveau kan je dan zemmen of van rotsen springen/glijden. De laagste niveau's bevatten veel vis die aan je voeten zuigen als je dapper genoeg bent deze in het water te steken (Nele). Als je wild om je heen trapt en steeds in beweging blijft laten ze je dan weer met rust (Tim). Wachtende op de laatste bus ter hoogte van niveau 2 zien we een groep apen druk bezig van boom naar boom springen, snel naar beneden te wippen om voedsel van toeristen te stelen. Een tof einde van een leuke dag!

We hebben de smaak te pakken en trekken door naar Khao Yai NP. Hier hopen we wat wilde dieren te treffen. Tijgers, olifanten en hoornvogels om precies te zijn. We slapen een nachtje in het park. Voor 2,5€ krijgen we een plekje in een barak op houten planken. Er is plaats voor 50 personen (10 per 'kamer') maar wij zijn de enige 2 die deze meest primitieve vorm van overnachten verkiezen (de 12€ voor een normale 2 persoonskamer is ons veel te duur :)). We maken een eerste wandeling samen met een Frans koppel en 2 verplichte gidsen. Door de jungle trekken we 4,5km van visitorcenter naar een uitkijktoren bij een waterpoel. Onderweg krijgen we amper dieren te zien, behalve enkele tientallen bloedzuigers. Deze irritante parasieten (kleiner dan wij ons voorstelden, tenminste als ze nog niet hebben gedronken) zitten sneller in je broek dan de gemiddelde ladyboy en slaan erin onder je kousen te kruipen en je te bijten zonder dat je dit voelt. Het verwijderen van zo'n beest van je schoen/kous of been is bijzonder vuil, maar toch onze voornaamste bezigheid op de wandeling. Een fijne trip later, aangekomen in de uitkijktoren met bangelijk uitzicht volgt de ontnuchtering. Dieren zien we niet want deze trekken pas bij valavond uit de jungle om wat te drinken bij de poel. Dan krijgen we te horen dat deze toren om 17u dagelijks sluit, dus onze kansen op wild waren eigenlijk altijd al nul procent. Dit vinden we belachelijk en de volgende dag spreken we een ranger hierover aan. Blijkbaar werd de toren 's avonds gesloten nadat een groep daar een keertje bezoek had gekregen van een tijger. Geen probleem meer voor ons...Ook op de nachtsafari, waar we ons die avond voor hadden ingeschreven zagen we geen wilde olifanten. Duzend herten, wat apen en 2 stekelvarkens was de magere oogst na een klein uurtje rondcruisen.

Die nacht kunnen we de slaap niet vatten. De houten planken en de hitte doen hun werk. De volgende ochtend is er tot onze grote verbazing een plastic zakje verdwenen waarin enkele etensrestjes zaten. Deze hadden we specifiek niet in de vuilbak voor onze deur gedeponeerd, dit om te vermijden dat apen (en zo zaten er een 20-tal rond onze barak) ze zouden stelen. Voor en na de safari hadden we deze schurken immers al bezig gezien (en gehoord op ons golfplaten dak). Uiteindelijk waren deze agressivo's terug de jungle ingetrokken en het eten binnen bewaren leek ons de meest effectieve methode om dat zo te houden. Een mysterie dat we vast van plan waren op te lossen! Wat ook gelukt is, achter onwe barak vonden we het verscheurde plastic zakje, weliswaar zonder de buit. Nader onderzoek van diezelfde barak bracht aan het licht dat 1 houten plank los zat ter hoogte van het dak. Wie nog meer aanwijzingen nodig heeft om dit mysterie op te lossen heeft duidelijk niet genoeg Hercule Poirot gelezen of CSI wherever gekeken...

Na een tweede wandeling, wederom zonder olifanten maar MET bloedzuigers (2 rakkers namen mij serieus te grazen, de sporen hiervan zijn een week later nog altijd duidelijk zichtbaar), vertrekken we uit het park met bestemming Chiang Mai.

Dit is de bestemming voor 'outdoor' activiteiten in Thailand zoals Jungle trekking, Elephant riding en rafting. De eerste dag verkennen we de stad (we hebben ondertussen genoeg tempels en boeddha beelden gezien) en gaan we langs bij enkele touroperators om een vergelijkende studie te maken. Er zijn zoveel opties van spotgoedkoop tot belachelijk duur (naar Thaise normen) dat we door de bomen het spreekwoordelijke bos niet meer zien. We boeken een 3 daagse tour die bovenstaande activiteiten combineert met een overnachting bij een lokale bergstam en pakken ons goed humeur in voor 3 dagen plezier. Uiteindelijk vertrekken we met een groep van 12. Gids Maxi maakt er het beste van want al snel wordt duidelijk dat de organisatie nogal chaotisch verloopt. Op Thaise wijze wordt het programma weliswaar afgewerkt, maar toch licht afwijkend van wat men ons in het bureau had voorgehouden. Als dan blijkt dat zowat iedereen een ander bedrag heeft betaald voor de tour krijg je toh weer ergens het gevoel bedrogen te worden. Jammer want de tour is zo leuk dat hij dit negatieve kantje niet verdient. We amuseren ons 3 dagen rot en lachen heel wat af met enkele grappige figuren uit onze groep. Maxi verzekerde ons dat we één van zijn tofste groepen ooit waren (en wij geloven hem graag). Het koken, dat hij van z'n moeder geleerd heeft ging hem goed af dus worden ook één van zijn meest (vr)etende groepen. Het bier record hebben we links laten liggen, het was erg moeilijk een frisse pint te vinden in de jungle (wij vermoeden dat dat record in handen is van enkele Basics Melsele dames na hun passage deze zomer).

De andere reden waarom we deze periode in Chiang Mai zijn, en eigenlijk de reden waarom we ons in november in Thailand bevinden is het Yee Peng aka Loi Krathong Festival. Het gaat hier eigenlijk om hetzelfde 'festival van het licht'maar toch is er een groot verschil. Loi Krathong draait om het te water laten van een bij voorkeur zelf gemaakt bloemstuk. Yee Peng draait om het oplaten van een papieren 'sky lantern'. Dit festival viert men een eind buiten Chiang Mai, en dat weten maar heel weinig toeristen. Voor sommigen die het wel weten is het ook helemaal niet zo aantrekkelijk als Loi Krathong want het betreft hier een religieus festival waar alle vormen van alcohol streng verboden zijn. Wij zijn al enige tijd in de ban van zo'n sky lantern dus dat wouden we echt niet missen. Enkele leden van onze groep toonden meteen interesse en brachten nog extra mensen uit hun guesthouse mee zodat we uiteindelijk met zen 10-en 1 taxi goedkoop konden charteren, op naar Yee Peng. Daar aangekomen vonden we al snel een kleine wei tussen wat bomen waar groepjes mensen aan de lopende band skylanterns oplieten. Een hele sliert lanterns meegevoerd door de wind, zover als het oog kon zien. Een hele rustige sfeer maakte zich meester over het festival. Af en toe onderbroken door de Amerikaan uit ons gezelschap die 'Woohoooo Loi Krathong'zag als ware het één grote woohoooo spring break. Zijn enthousiasme en vrolijkheid waren bijzonder grappig voor ons, maar we zijn zeker dat hij in de ogen van enkele Thai heiligschennis pleegde. Geen Nirvana voor Brad uit Seatle, dat is wel duidelijk. Nadat onze lanterns onze zorgen en gebeden voor geluk de lucht in voerden vonden wij het tijd om wat te eten. We zijn volop in de Thaise lekkernijen gevlogen en voelden dit amper in onze broekzak. Door het kleine aantal toeristen betaalden we de echte Thaise prijzen. En we kunnen jullie verzekeren dat dat héél goedkoop is...Als we nog lekkerder eten voor nog minder geld dit jaar, krijgt elke trouwe lezer van onze blog een miljoen van ons. Das beloofd!

Tijdens deze schranspartij werden we opeens opgeschrikt door luid vuurwerk gevolgd door enkele oooh's en aaah's. Achter onze rug werd de hemel gekleurd door honderden lantaarns. We repten ons zo'n 300 meter verder naar wat het officiële festivalterrein bleek. Bedenk een Europese festivalwei met duizende mensen, verlicht met honderden fakkels vanwaar lantaarns de lucht worden ingestuurd met op de achtergrond boeddhistisch geschal door de luidsprekers, en je hebt een idee van wat we daar zagen. BANGELIJK om van te blijten, zo schoon. Jammer genoeg kan geen foto weergeven hoe graaf dat daar eigenlijk was. We voelen wel mee met de boer die enkele km verderop de volgende ochtend opstaat in een zee van ijzerdraad en papier. We sluiten de avond af met enkele spelletjes pool en legale pinten in een bar in Chiang Mai en gaan veel te laat slapen, maar het was een geslaagde avond.

21 November, de laatste dag van het Loi Krathong festival, reizen we naar Sukhothai. De vroegere hoofdstad vergeven van de ruïnes leek ons wel een geschikte locatie om het orgelpunt van Loi Krathong mee te maken (alhoewel ontstaan in Chiang Mai vieren alle Thai tegenwoordig dit festival). Door een misverstand in het transport (komen we vrij vaak tegen hier in Thailand) belanden we in het centrum van de stad, maar vinden er als bij wonder toch vrij gemakkelijk een dak boven ons hoofd. Echt de moeite en achteraf toch weeral heel blij dat we de moeite hebben gedaan tot daar te reizen (om 6u 's morgens voor 6 uur een bus op na anderhalf uur slaap valt niet mee). De hele middag fietsen en lopen we de stad door en bekijken we hoe Thai een festival uitermate gezellig kunnen maken. Iets na 10uur laat Nele plechtig onze Krathong te water (gemaakt op de tour, met gepikte bloemen uit het park en verlicht door een gekregen kaars) en kort daarna moet bij ons het licht uit. De uitspattingen van de nacht ervoor wreken zich zonder genade en zo komt het dat we het afsluitende vuurwerk jammer genoeg missen.

Na bijna 3 maanden reizen, en zeker tijdens zulke festivals denken we meer en meer aan familie en vrienden (collega's ook niet uit te sluiten) thuis. We missen jullie wel een beetje, daar moeten we eerlijk in zijn. We merken dat Basics, WHUF en Sifra het pima redden zonder ons en kunnen jullie melden dat we inderdaad serieus zijn afgevallen. Dit enkel en alleen in voorbereiding naar volgend seizoen toe, zodat we ook in een reeks hoger kunnen meedraaien...

Zoenen

Nele & Tim

PS: Jammer genoeg heeft ons computertje het laten afweten wat voor de nodige problemen zal zorgen. Dit kan er toe leiden dat onze site niet zo up to date zal blijven als we wel zouden willen...

REACTIES

Bart zegt 155 dagen 13 uur geleden:
Ziet er allemaal fantastisch uit Nele! Leuke verhalen en foto`s die me goesting krijgen dat in de nabije toekomst allemaal ook eens te ondernemen :)

Heb de tijd van jullie leven!

x

Guntros zegt 156 dagen 17 uur geleden:
mos respec Holmes en Holmessess

Lies zegt 157 dagen 15 uur geleden:
Ik ben blij te horen dat `Giovanni` dan toch op wereldreis is kunnen vertrekken...

Anita zegt 158 dagen 14 uur geleden:
Volgens mij hebben jullie daar een paar Baht opgestreken om Thailand te promoten !!! Klinkt allemaal super !!! Alhoewel die bloedzuigers...jakkes...stel mij zo een zwart plat blinkend geribbeld wormke voor dat ge van uw been moet snijden THRILLER !!!! Voor de rest nog genieten en ja Belgie -4C° deze week xxx

Petra ICL zegt 158 dagen 16 uur geleden:
Helaba, is de eerste keer dat ik tijd vind jullie website te bezoeken. Super berichten, ben jaloers op wat jullie allemaal meemaken. Allez, terwijl jullie daar boven 25° zitten vertrek ik vanavond om een paar daagjes te gaan skiën. Naar het schijnt voor de sneeuw moet ik ni in Oostenrijk zijn :-). Geniet er nog van samen en tot later. Groetjes Petra

annemie somers zegt 159 dagen 10 uur geleden:
hey lieverds,
Ik krijg al heimwee als ik lees hoe mooi jullie de watervallen in kanchanaburi vonden.

Ik geef toe dat ik niet stoer genoeg was om te gaan zwemmen met die vervelende zuigvissen aan ieder mogelijk stukje huid.

Geniet nog van alles! Ik denk vaak aan jullie!

(Ik was daarstraks voor het eerst lichtelijk besneeuwd toen ik naar mijn werk fietste)

Dobbeljoe zegt 160 dagen 5 uur geleden:
Nele Smet/Mooneuh: echt, het niveau van de verhalen gaat er telkens nóg op vooruit. En het eerste was zeker al niet slecht...Geniet nog van het vervolg en als ik die ribbenkast zie (foto voor de duik), maak ik stilaan plannen om zelf ook te vertrekken.

Ranee Moonen zegt 160 dagen 10 uur geleden:
hei Tim en Nele,
je moet eens weten hoe hard ik jullie wel mis!!!!!!
super hard dus.
seg ik vind dat echt heeeeeeeeel lief van dat van mijn naam hoor!!!
en trouwens tim,je hebt helemaal geen mooie poep nu ik ze gezien heb(grapje)
maak nog geweldig veel plezier!


Swaelen zegt 161 dagen 3 uur geleden:
Miljaar, en ik dacht dat de allergraafste lantaarn ooit de lucht ingestuurd, die van Roskilde was...

Elke zegt 161 dagen 4 uur geleden:
hoi hoi oftewel sawatdi kha
voor mij is dit tot hier toe het leukste verslag omdat we hier 13 jaar geleden onze huwelijksreis hebben gemaakt, het leest als een boek :-) dat sky lantern festival moet idd prachtig zijn, geweldige foto`s ook en zeker die van ranee`s (restaurant vermoed ik ?) we missen jullie ook, en dat gaat binnenkort nog erger worden met de feestdagen in zicht maar echt waar we gunnen het jullie en geniet ervan met volle teugen

liesbet zegt 161 dagen 8 uur geleden:
ik heb heerlijke herinneringen aan die wens/lichtballonnen van jullie! ook Bangkok deed me een paar keer terugdenken aan begin deze zomer! veel plezier daar! plezant om mee te volgen

leonza zegt 161 dagen 11 uur geleden:
Het isheel leuk jullie verhalen te lezen.Ik ben precies mee op reis.Nog veel plezier.Groetjes.

wendy zegt 161 dagen 13 uur geleden:
wow , weeral een mooi verhaal tijdens mijn lunch , vooraleer ik mijn kamer ga schilderen :) ik heb in chiang mai op een olifant gezeten en een olifantenkamp bezocht , vond ik een superervaring . geniet er nog maar goe van en mss kan je voor kerstmis een computertje laten opsturen :) of in bkk een perfect goede kopie op de kop tikken die het wel uithoudt tot het einde van jullie reizen :) dikke kussen vanuit Edegem

Reacties

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Hamba