Onze tweede passage in de hoofdstad. 3 dagen om gepast afscheid te nemen van China!

We arriveren in Beijing West Station, één van de grote stations in Beijing, met een tweetal uur vertraging. We vinden het bijhorende metrostation niet (hoewel wel aangegeven op onze kaart, vreemd) en moeten uiteindelijk nog een extra km wandelen naar het dichtstbijzijnde station. Dit alles zorgt voor een vertraging van ongeveer drie uur. Onze eerdere plannen om de zoo te bezoeken bergen we dan maar op en we besluiten een dagje te 'werken'. Onze blog, foto's, harde schijf en mailverkeer brengen we in orde, dat moet immers ook gebeuren.

Woensdag is het dan eindelijk tijd voor hét symbool van China, de muur. Om het massatoerisme te vermijden wil vooral Nele deze niet aanschouwen in Badaling (net buiten Beijing) maar liever in Jinshanling (een heel stuk buiten Beijing). Haar argumenten zijn sterk, dus Jinshanling zal het worden! Volgens plan nemen we een gewone lijnbus (den 980 gelijk ze daar zeggen) van Beijing naar Miyun (70km), om daar per minibus (hier rijden geen lijnbussen meer) de laatste 80km af te leggen. We vertrekken vroeg uit Beijing, maar blijkbaar niet vroeg genoeg! De minibusjes zijn al gaan vliegen dus blijven er enkel nog gewone auto's over. Dit wil zeggen: onderhandelen met 'de gieren' over de prijs. Er staan al 4 Amerikanen druk te onderhandelen, maar in 1 auto is maar plaats voor drie personen. Onder ons gezessen kunnen we dus 2 auto's vullen, komt goed uit. Door Neles sterke opzoekwerk hebben we een richtprijs (40 RMB/persoon voor een minibusje heen en terug). De gier brengt de startprijs op 110 RMB per persoon, goed gelachen. Ik antwoord sterk met 30 RMB. De gier wuift dit natuurlijk weg maar laat tevens zijn prijs zakken tot 105 RMB. In overleg met onze Amerikaanse bondgenoot brengen wij ons bod naar 50 RMB. Het gewenste resultaat blijft echter uit: 1OO RMB. Persoonlijk vind ik de tegenpartij maar een eikel. Er staat nog een andere chauffeur en die ziet er volgens mij een beetje dommer uit. Daar moet het zeker bij lukken dacht ik dan. Maar hij haalt net hetzelfde verhaaltje boven. De chauffeurs moeten tol betalen alsook parking wanneer ze op ons blijven wachten terwijl wij rondwandelen, een auto is begrijpelijkerwijs duurder dan een minibusje, gezever dus. De lompe blijkt al snel samen te werken met de gier, dus hen tegen elkaar uitspelen lukt al helemaal niet. Uiteindelijk geraakt de prijs op 80 RMB maar dit vind ik nog steeds schandalig. De Amerikanen zwijgen al een tijdje, voor hen maakt de prijs duidelijk niet zoveel verschil. Ze zijn op hun jaarlijkse vakantie en kunnen duidelijk iets meer spenderen dan ons. Veel hulp krijgen we dan ook niet van hen. In een laatste poging krijg ik de prijs nog op 75 RMB, maar dan moeten we alle tol wel zelf betalen. We weten niet hoeveel deze bedraagt (in totaal 40 RMB per auto volgens de gier) dus besluiten gezamenlijk het dan maar op 80 RMB te houden. Minder dan 10 € is redelijk goedkoop voor zulk traject naar Belgische normen, maar toch kan ik me er kwaad in maken dat ze zo van toeristen profiteren.

Wanneer we aankomen aan de muur neemt de gier ons mee naar een bord met een kaart van het gebied en geeft ons een uiteenzetting over de afstanden en te volgen route. Het is ons al snel duidelijk dat hij ons wil manipuleren om een kortere route te volgen. Waarschijnlijk om op tijd thuis te zijn zodat hij nog naar mooi en meedogenloos kan kijken. We moeten rond 17h00 terug vertrekken om de laatste bus richting Beijing uit Miyun niet te missen (hier liegt hij niet). Hij benadrukt verschillende keren dat we zeker de kabelbaan naar boven moeten nemen (ipv de benenwagen) om zo weinig mogelijk tijd te verliezen. We betalen de inkomprijs en wandelen de site binnen. Druk in gesprek met de Amerikanen (over de losing streak van de Denver Broncos en de Detroit Lions) wandelen we de kabelbaan voorbij zonder hier erg in te hebben. Opeens van achter ons een gemekker en geblijt. De gier was ons naar binnen gevolgd (hij zal een abonnement hebben?) en begon weer te zeveren over het nut van de kabelbaan. Navraag bij de dichtstbijzijnde toeristen leert ons dat de kabelbaan meer handig is dan nuttig. De klim naar het beginpunt van de muur is wel nogal stijl dus besluiten we toch een ticketje te kopen. Ongetwijfeld zeer naar de zin van onze chauffeur-gids-blaaskaak. Tot hier het negatieve deel van de dag. De uitzichten bovenop de muur zijn zo fantastisch dat je al het voorgaande snel vergeet. Er zijn bijna geen andere toeristen en we hebben soms het gevoel helemaal alleen rond te lopen op dit knap staaltje bouwkunde. De Amerikanen blijken toffe gasten en helpen me zelfs met het uitvoeren van één van men opdrachten (gymnastiek was nooit men sterkste vak). Dit gedeelte van de Muur is niet helemaal gerestaureerd dus af en toe zitten er slecht begaanbare stukken tussen. Voor ons maakte dit de muur eigenlijk alleen maar mooier. Je loopt rond op een prachtig stukje geschiedenis. We volgen onze eigen route en zorgen ervoor dat we stipt om 5 voor 5 terug bij de auto's aankomen. We zijn het er beiden eens over: een hoogtepunt! Blij ook dat we voor dit deel muur hebben gekozen. Een pluim op de hoed van Nele (wel niet zeggen dat ik dit heb toegegeven hoor!!)

Onze laatste dag in China bezoeken we de zoo. Het blijkt een mooi park, maar niet echt een zoo naar onze normen. Het park wordt eigenlijk beter onderhouden dan de dieren! We zien zelfs een dode schildpad in een aquarium (de schildpad was nochtans groot genoeg om dit snel op te merken). Blijkbaar is Michel Vandenbosch nog nooit in Beijing geweest... De sterren van de zoo zijn echter 5 reuzenpanda's, deze kooien zijn groter dan een gemiddeld huis en de Chinezen gaan helemaal uit de bol wanneer ze zelfs maar met hun ogen knipperen. Gelukkig zijn ze net vrij actief wanneer wij passeren. Gedurende de hele dag zien we geen verzorgers. Wat we wel zien zijn Chinezen die dieren voederen. Op zich is dit al schandalig en vermoedelijk strafbaar in Europa, maar me dunkt dat crackers en popcorn niet op het menu hoort te staan van zebra's, struisvogels en bruine beren. De Chinezen, we zullen ze nooit begrijpen!

Die avond maken we de cirkel rond en eten we Beijing Duck. We nemen afscheid van Marc en Selina! De volgende ochtend vertrekken we richting luchthaven om half 6, goed wetende dat we niet overal zo goed opgevangen zullen worden...

China heeft indruk op ons gemaakt!!!

Zoenen

Nele & Tim

Ps - Een verdere update betreffende onze opdrachten: Nele riskeerde een gevangenisstraf voor een foto van een Chinese Apotheek. In China is het verboden een foto te nemen van een apotheker in functie! Gelukkig zijn we net kunnen ontkomen voor de politie arriveerde! Wij excuseren ons dan ook voor de kwaliteit van de enige foto genomen in deze apotheek. Wel hebben we op gevoelige plaat kunnen vastleggen hoe het Chinese 'doorgeefluik' eruit ziet, ook niet slecht. Tim heeft voor het eerst een opdracht niet kunnen uitvoeren. Insecten waren jammer genoeg nergens op straat verkrijgbaar in Beijing of Shanghai. Een gemiste kans!

REACTIES

Heidi zegt 187 dagen 5 uur geleden:
Het is een plezier jullie reis te volgen. Kindjes beginnen jullie al te missen. Ik verheug me al op jullie volgende verslag. Dikke kus X

Swaelen zegt 189 dagen 6 uur geleden:
onderhandelingsmoment=zoiezo priceless

sophie zegt 191 dagen 10 uur geleden:
Ziet er daar leuk uit. Amuseer jullie nog hé. We missen jullie al. groetjes