Hij valt erg op in de menigte, de enige 'westerling' in de menigte staat daar voor ons!

Marc en Selina zullen ons gedurende ons verblijf in Beijing opvangen. We krijgen zelfs een eigen kamer in hun appartement. Een heel verschil met de 'dorms' waarin we tot hiertoe vooral sliepen. In Beijing valt heel wat te beleven, we zullen ons de komende dagen niet vervelen. Een korte samenvatting:

Dag 2 - Verboden stad. Een must voor elke bezoeker en blijkbaar ook voor elke Chinees. We staan meer dan een uur in de rij voor een ticket en leren al snel hoe het aanschuiven er in China aan toe gaat. Voorsteken waar kan, elke gewonnen plaats is van LEVENSBELANG. Gelukkig zijn wij groter dan de gemiddelde Chinees en van beter duw- en trekwerk zijn wij nooit vies geweest. Deze 'kwaliteit' komt ons nog vaak van pas in China...

We spenderen een 4-tal uur in de stad. Net genoeg om de belangrijkste zaken te zien. Aan de achterkant van de stad ligt een leuk park, het Jingshan park, met een tempel van boven op een heuvel van waarop je een overzicht krijgt over de verboden stad. Hierna bezoeken we de beruchte Bar street, de grote cocktails laten we echter aan ons voorbijgaan.

Dag 3 bezoeken we 2 grote parken, nl het Tiantan park en het Summer palace. Voor elk park moet je hier een inkomprijs betalen. Ongeveer het dubbele indien je ook de tempels of andere bezienswaardigheden wil bezoeken maar dat doen we eigenlijk nooit. Voor vele Chinezen zijn wij echter de attractie van de dag. Blijkbaar komen ze hier toch niet elke dag in contact met (grote?) Europeanen. Gedurende heel ons verblijf in China worden we eigenlijk dagelijks gevraagd om met hen op de foto te gaan. Wat wij natuurlijk heel goed begrijpen... De duim-pose werd dan ook nog verder geperfectioneerd! Ondertussen weten we dat de nationale feestdag (1 okt) gevolgd wordt door een soort vakantieperiode. Hoe dit precies in elkaar zit, tot wanneer deze duurt etc. weten we nog steeds niet. (Misschien kan iemand dat voor ons eens wikipedia'en?) Feit is wel dat heel China deze dagen buitenkomt en het dus overal schijtedruk is. Vele Chinezen maken familie uitstapjes naar de hoofdstad en reizen daar soms heel China voor door. (waarover later meer).

Dag 4 - Tijd om Mao te bezoeken, de stichter van de volksrepubliek China en nationale volksheld. Vergelijkbaar met Lenin in Moskou, alleen stond daar een rij van enkele tientallen mensen, bij Mao vermoedelijk meer dan duizend kijklustigen. 2 Uur 'aanschuiven' op zijn Chinees voor een doortocht van nog geen minuut. Toch was dit meer dan de moeite waard!! We amuseren ons rot met de Chinezen (vooral dames op leeftijd trouwens) het voorsteken te beletten. Na het mausoleum werken we een druk programma af: Bei Hai park, de Hutongs (oud stadsgedeelte van Beijing met smalle straatjes en kleine huisjes). Hello Mr, Riksja (uitspraak: likkasjaw) raken we snel beu gehoord! Na de tempel van meneer Confucius trekken we moe maar voldaan appartementwaarts.

Dag 5 staat de Olympische site op het programma. Het vogelnest en de watercube zijn natuurlijk de blikvangers en hier spenderen we heel wat tijd. Het Olympisch park bezoeken we niet meer wegens zere beentjes en tijdsgebrek. Die avond nemen we de nachttrein naar Shanghai. Zoals reeds gezegd zit China in zijn nationale feestweek en gedurende deze periode neemt zowat half China de trein om familie te bezoeken. Gevolg is dus dat alle treintickets reeds lang uitverkocht werden. De Chinese spoorwegen vinden het echter een goed idee om geen vierkante cm van hun treinen onbenut te laten en verkopen na de sleepers en de seats ook nog zogenaamde NO SEAT tickets. Wat zo veel wil zeggen als reizen in het gangpad... Vreemd voor een nachttrein denken we, maar goed, beter dan niets zeker.

Aangekomen in het station slaat ons enthousiasme snel om. Zoveel volk past volgens ons nooit op 1 trein... Toch wel! No seat wil dus in het slechtste geval zeggen: rechtstaan. Bejing-Shanghai is echter een treinritje van zo'n 13 uur, op een tijdstip dat normale mensen horen te slapen dan nog. Pure horror die treinrit. Vergeet den dodentocht, een wedstrijd van de Rode Duivels, een pamper verversen van Zori of de Kilimanjaro beklimmen. De grootste beproeving in een mensenleven is het nemen van een Chinese trein met een no seat ticket!

Sommige mede reizigers hebben een stoeltje bij en zijn klein genoeg om zich ergens weg te steken. Ander minder voorbereide reizigers, zoals wij dus, staan volledig op elkaar gepropt. Na een 2-tal uur reeds wil je dolgraag even zitten, maar er is gewoon geen plaats. Enkelen hebben zich op hun stoeltjes neergezet en kijken naar niets of niemand meer. Het egoïstisch kantje van sommige Chinezen komt hier naar boven. We drummen ons naar een plekje tussen 2 banken waaronder uitzonderlijk geen bagage gepropt zit. Net genoeg ruimte voor Nele om zich languit in de breedte te installeren en voldoende voor mezelf om mijn benen in weg te steken en rechtop in het gangpad te zitten. Voor de ander rest er dan nog net genoeg plaats om boven/over de ander te staan. Zo wisselen we enkele uren af. Anderen hebben nog minder geluk en staan ondertussen al zo'n 6 uur recht en dat begint duidelijk te wegen. Indien alle Chinezen wat zouden afwisselen zoals ons blijft het hard maar toch min of meer draaglijk voor iedereen, maar sommigen trekken zich hier geen bal van aan. Erger nog, ook de gejosten hoor je helemaal niet piepen, blijkbaar is dit de normaalste zaak van de wereld. In elk 'westers' land zou er in zulke situatie gevochten worden, zeker weten!!

Wanneer een stoeltjes-trut haar blaas het niet meer kan houden en ze haar plaats verlaat voor een plaspauze zien wij onze kans schoon. Haar stoeltje schuiven we aan de kant en haar zitplaats is nu de onze. Hierdoor komt zelfs plaats vrij voor 2 anderen die eindelijk een eerste keer echt kunnen zitten (noem ons gerust een moderne Robin Hood). De trut is vaneigens niet blij maar het negeerspel werkt en ze dient af te druipen naar een ander deel van de trein. Eentje-nul!

De rest van de nacht kunnen we tenminste 'zitten', maar van deftig slapen komt niet echt iets in huis. Na de hopelijk ergste treinrit uit ons leven komen we kapot aan in Shanghai. We boeken meteen onze tickets voor Xian 3 dagen later. 1 dag later dan gepland want voor zaterdag waren er enkel nog no seat tickets beschikbaar, en dat willen we liever nooit meer meemaken. We houden ons hart vast voor het traject Xian-Beijing want dat kunnen we pas ter plaatse boeken op maandag wanneer we daar toekomen om reeds diezelfde maandagavond te vertrekken...

We wijken echter af want dit verslag hoort nog bij Beijing. De hoofdstad is nog zoveel meer dan de tempels en parken die we reeds noemden. Daar waar Moskou en zijn inwoners ons misschien licht ontgoochelde, daar overtrof Beijing alle verwachtingen. Een wereldstad waar je als niet-Chinees ook je weg kan vinden (vermoedelijk dankzij de Spelen in 2008) Proper (op elke hoek staat iemand de straat te vegen) en veilig (op elke hoek security of politie). Het eten is er BANGELIJK. Marc en Selina namen ons elke avond mee, elke avond aten we lekkere dingen uit de gevarieerde Chinese keuken.

BBQ, noedels in alle vormen, hot pot (!!), zoete of spicy gerechten en natuurlijk de befaamde 'Beijing Duck'. Nog toffer was de prijs! Het duurste gerecht (de eend) kwam neer op een dikke 5 (vijf!) € per persoon. Voor het eten én de drank voor alle duidelijkheid. Meestal dineerden we echter voor zo'n 3 (drie!) € per persoon. EN altijd even lekker! Pinten drinken de Chinezen uit flesjes van 60 cl, voor de prijs van 4 RMB (geen 50 eurocent) Hemels! Onze gedachten gingen meteen naar een bepaalde avond in café 't veloke in Gent... Het moet echter gezegd, de atmosfeer van 't veloke vonden we nog nergens in Beijing terug.

Dankzij Selina kwamen we op plaatsen waar de gemiddelde toerist niet binnen zou durven stappen wegens ‘voldoet niet aan onze hygiënische standaarden ‘, maar ontgoochelen deed het nooit. Dankzij vers geleverde charcuterie uit Melsele ontbijten we wel Europees, geheel tegen de smaak van Selina, erg grappig eigenlijk (waarvoor onze excuses) De chinezen zijn erg vriendelijk, zolang je maar niet voor hen in de rij staat of met hen een trein moet nemen.

Na Shanghai & Xian komen we nog 3 dagen terug naar Beijing. We kijken al uit naar een eigen bed, de zoo, de Chinese muur en het lekkere eten dat ons nog te wachten staat...

Zoenen

Nele & Tim

REACTIES

Elisabeth zegt 173 dagen 1 uur geleden:
dag Nele en Tim,
wat een vreselijke treinreis! Ik was net ook 2 weken in China en we hebben ook 2 keer een nachttrein genomen, maar we hadden nog net hard sleeper tickets kunnen kopen, dus dat viel wel mee om te slapen. Ook mochten we ons niet te veel aantrekken van al die starende Chinezen, vooral niet toen we (3 meisjes) ons gezicht met een doekje en lotion wat wilde opfrissen, amaai!
Voor de rest heb ik net dezelfde ervaringen als jullie, ook ongeveer hetzelfde gedaan. Wij hebben de muur wel in Badaling bezocht (omwille van tijdsgebrek om verder te gaan), maar zijn naar links gegaan terwijl alle Chinezen in massa naar rechts gingen en daar waren we ook alleen. Daar was de muur wel volledig gerestaureerd dus net iets minder authentiek.
Jullie hebben het Chinese paviljoen vanbinnen kunnen bezoeken? Wij zagen die wachtrijen niet zitten, dus we hebben bijna niets vanbinnen bezocht, behalve het Belgische, waar de verantwoordelijke ons toevallig hoorde Frans spreken zodat zij ons heeft meegenomen naar binnen.
Nog veel plezier op jullie reis!
Japan ziet er ook fantastisch uit, leuke verslagen allemaal!
groetjes,
Elisabeth (vriendin van Liesbet)

guido zegt 201 dagen 3 uur geleden:
Ge gaat `t veloken toch nie vergelijken met een ordinaire café in Bejing zeker. Nog al logisch dat ge ginder minder moet betalen. Hebde gij gezien hoeveel keuze gij had tussen verschillende bieren in `t veloken ? En in Bejing ?

Guntros zegt 201 dagen 7 uur geleden:
je bent 'Shower' vergeten quizzer van men voeten...

Vins zegt 203 dagen 11 uur geleden:
Nationale Dag. Op 1 oktober 1949 kondigde Mao Zedong de stichting van de Volksrepubliek China af. De hele week (t/m 7 oktober) is bekend onder de naam 'National Day Golden Week' en is iedereen vrij.

Lies zegt 203 dagen 12 uur geleden:
oh my god: 13u rechtstaan????!